cerkak-jawa

Jane tukaran apa dhagelan?

Wengi kuwi watawis jam sepuluh aku wis arep mapan turu. Aku durung ngeremake mripatku amarga isih mbalesi BBM sing awit mau mlebu. Wong ngomah liyane wis padha turu, mula kahanane sepi lan njalari mripatku melu liyer-liyer. Hp tak selehake ana sisih paturonku, banjur mripat tak meremake. Namung keprungu swara bangkong saka sawah sisih omah.

Durung nganti angles anggonku turu, krungu swarane tanggaku lan garwane kang lagi padha padu. Swarane saut-sautan sajak ora gelem kalah siji lan sijine. Kang Kohar sing saben dinane katon sabar wengi iku uga kagawa emosi ngadhepi bojone kuwi. Mendah-mendah Yu Dasih sing pancen wateke nggedheke perkara kang cilik.

Rasa ngantukku ilang sanalika. Kanthi isih turonan tak rungokake padudon kang gawe risining kuping tanggane kuwi. Kaya-kaya ora ana dina liya maneh kanggo padu.

Marga wengi kuwi swasanan wis nyeyet, swara Kang Kohar lan bojone katon seru lan cetha banget. Apa maneh omahe sing pener ana ing sisih kamarku. Lamat-lamat tak rungokake swara kuwi. Nanging sajake aku kok ora lagi ngrungokake wong kang lagi padu, nanging wong kang lagi padha dagelan. Aku kudu ngguyu ngrungokake pawongan lanang wadon umur 40 taun kuwi guneman.

“Pyaaaaarrr!!!” anake kang lagi umur rong taun mecahake mangkok.

“Piye to dhek, senengane palah dolanan mangkok. Ki saiki mangkoke pecah,” ngendikane Yu Dasih karo njunjung lan neyot anake.

“wong yo mbur mangkok rega 6.700 wae kok,” wangsulane Kng Kohar katon sante kaya adat sabene.

“Kuwi lak regane, lha durung parkire, durung bensine, durung tuku baksone, durung yen anake njaluk numpak adhong-odhong, durug nak kudanan masuk angin ndadak mijetke,” semaure Yu Dasih nrocos nggawe kang ngrungokake kudu ngguyu.

“yowis sesuk Wulan disekolahake tekan S3 ben iso ngijoli kabeh,” Kang Kohar sajak mangkel nanging sajake karo ngampet ngguyu.

“Dhuwit saka ngendi arep nyekolahke tekan S3 ki. Omahe didil gawe nyekolahke Wulan, ngko aku tak turu ning teras mushola.”

“yo ngko aku tak turu ning ngisor kran,” jawabe Kang Kohar ngimbangi ndhagel.

“oalaaah nduwe bojo siji kok angelmen dikandhani.”

“lha meh piye? Lha apa aku kon nggolek bojo meneh,? Semaure Kang Kohar.

Bojone nyauri, “ya ora papa angger sing saumuran karo Mbah Tipah.” Marga dheweke ngerti yen Kang Komar ora bakal gelem rabi maneh karo rondho umur 70 taun.

Anggone guneman wis ora krungu maneh amarga anake nangis njaluk bobok. Pancen wis wengi banget kanggone bocah umur rong taun yahmene durung turu.

Anggonku ngguyu ora uwis-uwis. Marga mangkok rega 6.700 bisa njalari sekolah tekan S3. Apa ya tumon tukaran kok gawe wong liya kudu ngguyu.